در راه خانه برای شرکت در یک جلسۀ ویدیویی آنلاین (زوم) بودم، جلوی صندوق پستی خودم توقف کردم. من اشتراک یک مجلۀ گلف را دارم، و روی این شمارۀ جدید، روی جلد عکس دو خانم گلف باز حرفه ای جذاب بود، و به این معنی بود که این شماره پر از عکس آنها است.
مجله را روی میز انداختم و وارد جلسه ویدیویی SA شدم، اما در واقع بیماری اعتیاد جنسی من واقعاً منتظر پایان جلسه بود تا بتوانم شروع به نگاه کردن به مجله کنم. آن جلسه هم یک جلسه کتابخوانی بود و عنوان آن بخش از نشریات که خوانده شد این بود، “چرا شهوت را متوقف کنیم؟”
نیروی برتر من از طریق نشریات و از طریق مشارکت ها در طول جلسه با من صحبت می کرد. با نگاه کردن به مجله ای که در اتاق مجاور بود، هیچ چیز خوبی عایدم نمی شد، اما اعتیاد جنسی من همچنان مشتاق بود که جلسه تمام شود. ما در حال بحث و جدل بودیم – بحث بین خود من و اعتیاد من. در واقع، اگر بخواهم دقیق تر بگویم، نشریات و دوستانم در انجمن، به اعتیادم می گفتند که نباید به آن مجله نگاه کنم. من به تنهایی نمیتوانستم به اندازه کافی خودم را متقاعد کنم که اعتیادم را ترک کنم.
جلسه داشت تمام می شد، و من می دانستم که باید در این پنج دقیقۀ باقیمانده یک اقدامی انجام بدهم، بنابراین به اتاق کناری رفتم، مجله را برداشتم و به جلسه ویدیویی برگشتم. در حالی که روی صفحه مانیتورم پر از تصاویر دوستان بهبودی SA بود، جلد مجله را پاره کردم.
بعد مجله را ورق زدم و صفحاتی را که عکس های آن زنان روی جلد در آنها چاپ شده بود، پاره کردم. حدود ده صفحه بود. صفحات را به صورت نواری پاره کردم، و بعد نوارها را به قطعات کوچک پاره کردم. مطمئن شدم که هر چیزی که به نظر می رسد رنگ پوست بدن در آنها دیده می شود، را پاره کرده ام. من آن ها را در سطل زباله آشپزخانه ریختم. چون می دانستم باید جایی بریزم که با زباله های مرطوب و بدبو روی آن پوشیده شود، که دوباره سراغش نروم.
به همین دلیل است که باید هر چند روز یک بار در جلسات شرکت کنم و کارهایی را به صورت روزانه و مستمر انجام دهم. در غیر این صورت، من بلافاصله به همان جایی که ازش آمده ام، یا بدتر از آن، برمی گردم.
همانطور که یک فرد الکلی نمی تواند یک جرعه الکل را تحمل کند، ما معتادان جنسی هم نمی توانیم حتی کوچکترین جرعه شهوت را تحمل کنیم.
در نشریاتی که در جلسه خوانده شد نوشته بود: «اعتیاد ما به شهوت درست مانند مشکل الکلی ها با الکل است. همانطور که یک فرد الکلی نمی تواند یک جرعه الکل را تحمل کند، ما معتادان جنسی هم نمی توانیم حتی کوچکترین جرعه شهوت را تحمل کنیم. شهوت همیشه منجر به شهوت بیشتر می شود، تا در نهایت ما را با آن مست کند. به محض اینکه مست شهوت می شویم، مقاومت در برابر آن غیرممکن می شود. و حتی بدتر از آن، شهوت ما را عمیق‌تر و عمیق‌تر به رفتارهایی فرو می‌برد که به خودمان قول داده بودیم دیگر هرگز انجامشان نخواهیم داد. و این چرخه اینگونه ادامه پیدا می کند؛ شرمساری که از انجام این رفتارها در خودمان احساس می کنیم، باعث می شود ما شهوت بیشتری مصرف کنیم تا روی این احساس شرمسازی سرپوش بگذاریم. پس حتی مصرف مقدار کمی شهوت مثل دیدن عکس های داخل آن مجله هم برای افراد معتاد جنسی مثل ما کارساز نیست و هیچ کمکی به ما نمی کند.»
