موضوع: یادآوری هیجانی (یادآوری احساس هایی که منجر به بازگشت به عادت‌های ناسالم و شهوت می‌شود) – تأکید بر اهمیت آگاهی از این یادآوری‌ها به عنوان اولین قدم در تسلیم و بهبودی – نقش حمایت از دیگران در مسیر بهبودی.
بعضی وقت ها که در حال سختی هستم، دلم می خواهد برای آرام کردن خودم شهوترانی کنم. واضح است که من نمی توانم به پورن نگاه کنم یا خودارضایی کنم (یا با شخص دیگری کارهای مخرب جنسی انجام دهم). چون هوشیاری خود را از دست خواهم داد و باید کارهایم را به همسرم فاش کنم. بنابراین بیماری من در گوشم زمزمه می کند که “یادآوری خاطرات شهوت آلود” پاسخ کاملی است. من به خودم می گویم: “این باعث از بین رفتن اضطراب من می شود – و من هیچ اقدامی هم از روی شهوت انجام نداده ام.”
من حتی مجبور نیستم به راهنمایم بگویم زیرا به معنای واقعی کلمه هیچ کاری انجام ندادم. من می‌توانم از تصاویر جنسی به یاد آمده برای کمک به آرامش استفاده کنم تا بتوانم بخوابم و اصلاً مجبور به حرکت نباشم. چشمانم بسته است. هیچ عملی وجود ندارد زیرا من به چیزی نگاه نمی کنم و بدنم را برای تحریک خودم به هیچ وجه حرکت نمی دهم. به خودم می گویم: “این چیزی است که من نیاز دارم، کاریهم که نکرده ام پس هیچ مشکلی وجود ندارد.”
اما این همه دروغ است. من شهوت را انتخاب کرده ام. در اعتیاد فعال، من ترجیح دادم به دنبال شهوت باشم تا مجبور نباشم احساسات ناراحت کننده (حتی احساسات خوب) را تجربه کنم.
با یک یادآوری خاطرات شهوت آلود، من همین کار را انجام می دهم، حتی اگر ممکن است در مقیاس «کوچکتر» باشد. این داروی من است. ممکن است این یک نقض فنی برای پاکی ام نباشد، اما انتخاب من در اینجا مطمئناً یک عمل شهوت آلود است، زیرا من شهوت را انتخاب می کنم. این اولین قدم در مسیر ترسناک اعتیاد است. برای پیمودن مسیر بهبودی، به پیروزی پیشرونده بر شهوت نیاز دارم. اگر بخواهم هوشیاری پایدار و بهبودی واقعی داشته باشم، چاره ای ندارم.
چگونه می توانم خودم را آرام کنم وقتی از خوابیدن ناراحت هستم؟ من می توانم در مورد آنچه که مرا آزار می دهد با همسرم، راهنما، یک دوست بهبودی یا دوست دیگری صحبت کنم. من می توانم از خدای مهربان برای چیزی که مرا آزار می دهد کمک بخواهم. من می توانم مدیتیشن و مراقبه کنم. من می‌توانم لیستی بنویسم و در مورد آنچه که مرا آزار می‌دهد فهرستی بنویسم. من یک انتخاب دارم: می توانم اقدامی برای بهبودی انجام دهم یا می توانم انتخاب کنم که در ناراحتی خود گیر کنم (که من را به شهوت می کشاند). من نمی توانم انتخاب کنم که به سادگی شهوت نداشته باشم زیرا توانایی آن را ندارم. تنها چیزی که نیاز دارم یک اقدام ساده برای بهبودی است. یک روز در یک زمان، یک ساعت در یک زمان، یک تصمیم در یک زمان.
این برنامه بهبودی هدایا و ابزارهای زیادی به من داده است. این باید با آگاهی از خودم و آنچه در اطراف من می گذرد شروع شود. این ناشی از جستجوی حقیقت است. من نمی توانم امیدوار باشم که صادق و راستگو باشم، اگر حتی ندانم که چگونه به نظر می رسد. باید بفهمم که در چه موقعیتی هستم و فکر بدبوی من چه می گوید تا بتوانم کاری به همین سادگی انجام دهم و از خدا بخواهم همین الان شهوتم را از من دور کند.
