موضوع: نقش شوخطبعی در بهبودی – وابستگی به دیگران در روند بهبودی – مقایسه بین رفتار و انتظارات یک راهنما و رهجو – به اشتراکگذاری شوخیها و تجربیات.
یکی از مؤثرترین ابزارهای عملی، طنز است.
مردی در یک بالون هوای گرم بود که متوجه شد کاملا گم شده است. او در ناامیدی و سرگردانی مطلق غرق شد. او فردی را روی زمین دید و به او فریاد زد: «میتوانی به من کمک کنی؟ نمی دانم کجا هستم.»
مرد روی زمین با خونسردی پاسخ داد: “مطمئناً، من به شما کمک خواهم کرد. شما در یک بالون هوای گرم هستید که در ارتفاع 30 فوتی از سطح زمین … بین 40 تا 41 درجه عرض شمالی و بین 59 و 60 درجه طول جغرافیایی غربی قرار دارد.
مرد در بالون گفت: “وای، تو باید یک راهنمای SA باشی.” مرد گفت: “من هستم، اما چه چیزی من را لو داد؟”
مرد داخل بالون پاسخ داد: «خب، همه چیزهایی که به من گفتی از نظر فنی درست است، اما من هنوز گم شدهام. صادقانه بگویم که شما اصلاً کمکی نمی کنید و حتی ممکن است سفر من را به تعویق هم بیندازید».
مرد روی زمین پاسخ داد: “شما باید یک رهجوی SA باشید.” مرد داخل بالون تعجب کرد و گفت: «بله هستم، اما تو از کجا فهمیدی؟»
مرد روی زمین گفت: «خب، تو نمیدانی کجا هستی یا کجا میروی. شما به دلیل هوای گرم زیاد به این جایی رسیده اید که هستید. شما انتظار دارید دیگران مشکلات شما را حل کنند و واقعیت این است که شما دقیقاً در همان موقعیتی هستید که قبل از ملاقات ما در آن قرار داشتید، اما حالا که کار به اینجا رسیده انگار که این تقصیر من است!»
این یک شوخی خوب بود، مشاهده بداخلاقی. اگر داستان خنده داری در مورد SA دارید، یا نقاشی یا چیز بامزه ای نوشته ای آنها را به essay@sa.org ارسال کنید.
