موضوع: ماهیت رؤیاهای شهوتآلود – دلایل وقوع این نوع رؤیاها – تاثیرات آنها بر ذهن – شخصی اعضا درباره مواجهه با رؤیاهای شهوتآلود – حفظ هوشیاری در برخورد با رؤیاها و جلوگیری از بازگشت به رفتارهای اعتیادی – استفاده از ابزارهای معنوی: دعا و مراقبه.
اگرچه از 13 مرداد 1397 از نظر جنسی هوشیار بودم، اما از زمانی که در سن 12 سالگی خودارضایی را کشف کردم، رویاها و خوابهای شهوت آلود بخشی از زندگی من بوده است.
یک شب با درد جسمی در گردنم از خواب بیدار شدم. شب بعد با گردن درد و خواب شهوت آلود از خواب بیدار شدم که مرا وادار به خواندن دعای آرامش کرد. خوابیدم، خواب جنسی دیگری دیدم، از خواب بیدار شدم و دعای قدم سوم را خواندم. این چرخه سه بار دیگر تکرار شد که در طی آن دعای قدم هفتم و یازدهم را خواندم. پس از بیدار شدن از آخرین خواب جنسی، به نیروی برترم فریاد زدم: «خدایا، این چه جهنمی است؟! من اینجا دارم تلاش می کنم!» سپس بی سر و صدا در رختخواب دراز کشیدم، ترازنامه از قدم ده را برداشتم، افکارم را بررسی کردم تا ببینم چه مشکلی دارد، چرا اینقدر ناراحتم، و آیا نیاز به اصلاح دارد یا خیر. من متوجه شدم که خسارت هایی در زندگی روزمره ام دارم که باید جبران کنم. این باعث شد که قدم 11 را کار کنم، و بعدش در نظر گرفتن برنامه هایم برای روز آینده و نحوه کار/زندگی و کارکرد قدم 12 با یک رهجو و دوستان بهبودی SA در آن بعد از ظهر. در آن لحظه بود که احساس هوشیاری، آرامش و رهایی از تمام تنش و درد در گردن و بدنم کردم.
یاد صفحه 64 کتاب الکلی های گمنام افتادم. “وقتی بر بیماری روحی غلبه می کنیم، از نظر روحی و جسمی درست می شویم.” من احساس کردم که مجبور شدم برای این برنامه معنوی اقدام و عمل کنم، دعای شکرگزاری به نیروی برترم بگویم. یکی از نقل قول های مورد علاقه من از الکلی های گمنام صفحه 85 است، “آنچه ما واقعا داریم یک مهلت روزانه است که مشروط به حفظ وضعیت معنوی ماست. هر روز روزی است که ما باید رؤیای اراده خدا را در تمام فعالیت های خود حمل کنیم.» برای اینکه بتوانم در بهبودی خودم و پاکی از شهوت، پیشرفت کنم، باید روزانه اراده (افکار) و زندگی (اعمال) خودم را تسلیم به نیروی برترم کنم و به کمک کردن به سایر معتادان جنسی ادامه دهم. من از اینکه عضو فعال SA هستم سپاسگزارم و امیدوارم با برخی از شما که در این مسیر خوشبختی قدم می زنید ملاقات کنم.
