موضوع: چرا این اعتیاد بهعنوان یک بیماری در نظر گرفته میشود – تأثیرات جسمی و روانی اعتیاد جنسی – ضرورت درمان و بهبودی.
من با تازه واردانی در جلسات SA ملاقات کرده ام، که از توصیف اعتیاد جنسی به عنوان یک بیماری غافلگیر شده اند. راهنمای تشخیصی و آماری (DSM) آن را فهرست نکرده است. CDC آن را به رسمیت نمی شناسد. همه جا هم در فهرست بیماری ها وجود ندارد. یکی از تازه واردها با سرکشی به من گفت: «این یک بیماری نیست. تو خیلی آدم وحشتناکی هستی.» ایده های ما، به عنوان یک جامعه، در مورد آنچه که یک بیماری را تشکیل می دهد، با فرهنگ تغییر می کند و تکامل می یابد. می شود گفت فرهنگ هنوز با اعتیاد جنسی مواجه نشده است.
خودارضایی در قرن 18 و 19 یک بیماری محسوب می شد. این دروازه ورود به جعبه عذاب پاندورا بود. از نظر علم آن زمان خودارضایی عامل سوء هاضمه، انقباض مجرای ادرار، نابینایی، صرع، سرگیجه، کاهش شنوایی، سردرد، ناتوانی جنسی، از دست دادن حافظه، راشیتیسم و بسیاری از شرایط وخیم دیگر بود. در سال 1893 فروید نوشت که خودارضایی علت نوراستنی است (که تضعیف اعصاب است که دیگر به عنوان یک بیماری شناخته نمی شود). درمان خودارضایی بسیار خشن بود و احتمالاً شامل جراحی و نهادینه سازی طولانی مدت می شد. حتی می توان آن را به عنوان علت مرگ در گواهی های فوت قدیمی پیدا کرد.
در طول زمان، انبوهی از بیماری ها وجود داشته اند که اکنون به عنوان مواردی مضحک دیده می شوند. در سال 1851، پزشک آمریکایی، ساموئل کارترایت، بیماری را معرفی کرد که فقط به بردگان آفریقایی حمله می کرد. به آن “دراپتومانیا” می گفتند. که باعث فرار بردگان از اربابانشان می شد. همان دکتر همچنین “دیسستزی اتیوپیکا” را کشف کرد. این یکی باعث می شد افراد آفریقایی تبار کمتر از سایر نژادها باهوش باشند. بیماری هایی مانند استاتوس لیمفاتیکوس، یا پادشاه خبیث (که تنها با لمس دست سلطنتی قابل درمان است)، آوارگی طلبی (که به آن “جنون خدمتکار پیر” نیز می گویند) و خود مسمومیت روده ای (ناشی از مدفوع ذخیره شده در روده ها) از جمله بسیاری از این بیماری ها هستند. که زمانی پزشکانی را به خود مشغول می کرد که دیگر وجود ندارند.
ایده ما از بیماری، ارزش-محور است. الکلیسم تا سال 1956 یک بیماری اعلام نشد. AMA تا سال 1991 آن را هم به عنوان یک بیماری پزشکی و هم به عنوان یک بیماری روانی تشخیص نداد. تا سال 1987 بود که از DSM هم حذف شد. طبقه بندی آماری بین المللی بیماری ها و مشکلات مربوط به سلامت (ICD) آن را تا سال 1992 در فهرست بیماری های خود نگه داشت.
در ایالت نسبتاً کوچک من در مریلند، 179 متخصص بهداشت روانی وجود دارند که در درمان اعتیاد جنسی تخصص دارند. انجمن SA در بیش از 60 کشور وجود دارد که به مردان و زنان کمک می کند تا از اعتیاد جنسی بهبود یابند. این برای یک بیماری که در واقع در لیست بیماری ها نیست، خیلی هم خوب است.
